TERESA SESÉ
Barcelona

Het werk bestaat uit een sculptuur over tolerantie op de Mercat Santa Caterina

Han Nefkens (Rotterdam, 1954) behoort tot de zeer kleine groep verzamelaars die de kunst niet opvat als een passief voorwerp van bespiegeling, maar als een denksysteem dat de moeite waard is om met anderen te delen. Op zijn beurt is Lawrence Weiner (New York, 1942) een kunstenaar-dichter die woorden omzet in expressieve sculpturen. De uitkomst van de ontmoeting tussen beiden, iets langer dan een jaar geleden, werd op de Mercat Santa Caterina geplaatst: Para siempre y un día (voor altijd en een dag), een sculptuur in de vorm van een bank waarop te lezen valt: “Ter plaatse neergezet zoals het is”. Een schitterende en raadselachtige uitnodiging om na te denken over uitsluiting, waarmee de wegbereider van de conceptuele kunst antwoord gaf op de uitnodiging van de door de Nederlandse schrijver en mecenas opgerichte Stichting ArtAids die strijdt tegen aids.

Het was de bedoeling dat de sculptuur van Weiner op het Plaça Joan Capri een jaar lang midden op de markt zou blijven staan, maar dankzij de schenking van Nefkens aan Barcelona krijgt het er nu een definitieve plek. “De werken van Lawrence Weiner zijn tot poëzie geworden kunst. Het is moeilijk om precies uit te leggen wat hij wil overbrengen, maar zoals bij alle kunst en alle poëzie gaat het om het openen van je hart en om het gevoel dat wordt opgeroepen. En dat is precies wat ArtAids wilde bereiken met dit werk hier op de Mercat Santa Caterina, zodat de mensen die door deze ruimte gaan hun hart openen en het werk voelen. Opdat ze hun hart openen voor de mensen die met hiv leven, opdat ze ons accepteren zoals we zijn en ons niet uitsluiten,” was de wens die Nefkens uitte tijdens de officiële schenking, die gisteren om twaalf uur 's middags werd gevierd en waarbij locoburgemeester Jaume Ciurana het cadeau symbolisch ontving in naam van de stad.

Voor de mecenas verwijst het werk van Weiner “niet alleen naar hiv, maar gaat het verder en wil het de idee overbrengen van het met elkaar samenleven in één gemeenschap. Hoeveel we ook van elkaar verschillen, we maken allemaal deel uit van dezelfde wereld, we vormen een deel van dezelfde menselijke familie. Het is een symbool van tolerantie en van hetgeen we willen delen met de stad Barcelona, die ons met open armen ontving.” Het werk kwam tot stand met steun van de Stichting Banc Sabadell.